Τεχνολογικό και Πολιτιστικό Πάρκο Λαυρίου
Οι ρίζες της βιομηχανικής ιστορίας του χώρου φτάνουν τον 7ο αιώνα π.Χ. ως αρχαίο μεταλλευτικό συγκρότημα. Κατά τον 19ο αιώνα ο χώρος λειτούργησε ως μεταλλουργία, την σημαντικότερη βιομηχανία στην Ελλάδα εκείνης της εποχής. Η παύση της βιομηχανικής δραστηριότητας στην αρχή της δεκαετίας του '90 άφησε πίσω της ένα σοβαρό περιβαλλοντικό πρόβλημα που αποτελούσε υψηλό κίνδυνο για την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον. Το 1995, το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, αναγνωρίζοντας την ιστορική σημασία του χώρου και το δυναμικό του όσον αφορά την αναγέννηση της περιοχής που υπέφερε από υψηλά επίπεδα ανεργίας, ανέλαβε την πρωτοβουλία ανάπτυξης του χώρου ως Τεχνολογικό και Πολιτιστικό Πάρκο. Απαραίτητη προϋπόθεση για την πραγματοποίηση αυτού του οράματος ήταν η αντιμετώπιση του περιβαλλοντικού προβλήματος.

Η διαδικασία κατασκευής του Χώρου Υγειονομικής Ταφής Ρυπασμένων Εδαφών (Χ.Υ.Τ.Ρ.Ε.) περιελάμβανε τα εξής στάδια:
- Εκσκαφή ρυπασμένων εδαφών και διαμόρφωση πυθμένα Χ.Υ.Τ.Ρ.Ε.
- Πλήρωση με υγιές έδαφος.
- Στεγάνωση κάτω επιφάνειας Χ.Υ.Τ.Ρ.Ε., απόθεση των ρυπασμένων εδαφών, στεγάνωση άνω επιφάνειας (φωτογραφίες)
- Τελική κάλυψη με φυτόχωμα.
Το έργο κόστισε συνολικά 3.5 εκ. Ευρώ. Η συνολική έκταση του Χώρου Υγειονομικής Ταφής Ρυπασμένων Εδαφών (Χ.Υ.Τ.Ρ.Ε.) είναι 18.500 m2 και η συνολική χωρητικότητά του είναι 113.000 m3 εδάφους. Στην εικόνα που ακολουθεί φαίνονται οι ζώνες εκσκαφής των ρυπασμένων εδαφών (ζώνη 4, 5, 9, 11 και 13), καθώς και η θέση του ΧΥΤΡΕ (με διακεκομμένη μαύρη γραμμή).
